Γιατί τα κρατικά "Πανεπιστήμια" πρέπει να γίνουν Ιδιωτικά Πανεπιστήμια

Η πραγματική απάντηση είναι απλή αν και αμφιλεγόμενη. Για ποιο ποιοτική πανεπιστημιακή παιδεία προσιτή από περισσότερες κοινωνικές ομάδες, αλλά ας το αναλύσουμε.

Τι εννοούμε με τον όρο ιδιωτικά? Προφανώς δεν αναφερόμαστε σε να πουλήσουμε τα πανεπιστήμια σε ιδιώτες όπως γίνεται με τον ΟΤΕ αλλά να τα αναξαρτητοποιήσουμε από τον υπουργικό εναγκαλισμό, δηλαδή να δημιουργήσουμε ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά ιδρύματα που αντί να πληρώνουν μετοχικό μέρισμα να αξιοποιούν όλα τα κέρδη(μπορεί να προέρχονται από δίδακτρα ή έρευνα και πατέντες) τους για την αναβάθμιση των υποδομών τους και των υπηρεσιών τους. Αυτή η ιδιωτικοποίηση θα βοηθήσει τα πανεπιστήμια να αντιδρούν ποιο γρήγορα στις εξελίξεις και στις ανάγκες των φοιτητών. Δεν θα έχουν πλέον την δικαιολογία μα δεν έχουμε την άδεια του υπουργείου, αν και είναι αλήθεια ότι μέχρι να κουνήσουν το ένα πόδι τα όργανα του υπουργείου έχει βρομίσει το άλλο αυτό είναι κάτι που κάνει την ανάγκη για ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων ακόμα ποιο επιτακτική.

Φυσικά μαζί με την ιδιωτικοποίηση πρέπει να έρθει πακέτο και η μετάλλαξη των "πανεπιστημίων" σε πανεπιστήμια. Πανεπιστήμιο σημαίνει ότι το συγκεκριμένο ίδρυμα έχει όλες τις επιστήμες συγκεντρωμένες σε ένα ίδρυμα. Η κατάσταση στην Ελλάδα αυτή την στιγμή είναι θεωρητικές επιστήμες να οργανώνονται σε ένα ίδρυμα οι θετικές σε άλλο και οι πολυτεχνικές σε τρίτο. Αυτή η διασπορά αυξάνει το κόστος λειτουργίας των εκάστοτε ιδρυμάτων και φυσικά υποβαθμίζει την ποιότητα της παιδείας. κατά πόσο είναι λογικό το μαθηματικό να είναι στο Ηράκλειο ενώ οι πολυτεχνικές σχολές να βρίσκονται στα Χανιά και το οικονομικό στο Ρέθυμνο. Οι πολύ καλοί καθηγητές του μαθηματικού οι οποίοι ασχολούνται και με έρευνα θα μπορούσαν κάλλιστα να διδάσκουν και τους μηχανικούς ενώ κάποιες σχολές όπως οι Μηχανικοί παραγωγής και διοίκησης θα μπορούσαν να συνεργάζονται με οικονομικά τμήματα, αυτά βέβαια σε ένα πανεπιστήμιο που περιλαμβάνει όλες τις επιστήμες.

Άλλη μεγάλη επιτυχία της ιδιοτικοποίησης και πανεπιστημοποίσης θα είναι η δημιουργία σοβαρών ιδρυμάτων στην επαρχία, δυστυχώς(ή ευτυχώς) θα κλείσουν πολλά μικρο-πανεπιστήμια και μικρο-ΑΤΕΙ αλλά σε στρατηγικές περιφερειακές κωμοπόλεις θα καταφέρουν να δημιουργηθούν σοβαρά ιδρύματα που θα καλύπτουν τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής και σε παροχή γνώσεις χωρίς την ανάγκη μετανάστευσης αλλά και θα καλύπτουν τις τοπικές ανάγκες σε έρευνα.

Μαζί με όλα τα παραπάνω νομίζω είναι και καιρός να συγχρονιστούμε με την συνθήκη της Μπολόνια. Φυσικά δεν μιλάω για την υποβάθμιση των πανεπιστημιακών τίτλων, μία πρακτική θα ήταν να αναγνωριστούν τα ΑΤΕΙ σαν πτυχίο, ενώ οι πανεπιστημιακοί φοιτητές να πάρουν πτυχίο+MASTER. Οι φοιτητές των ΤΕΙ αυτοί την στιγμή είναι ριγμένοι διότι δεν έχουν την δυνατότητα να συνεχίσουν σε μεταπτυχιακή εκπαίδευση ως να είναι τέκνα ενός κατώτερου θεού, εκτός φυσικά αν μεταναστεύσουν.

Επόμενο θέμα: Πώς ένα μικτό σύστημα διδάκτρων και υποτροφιών θα ευνοήσει τις φτωχές μάζες να έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση