Βιβλιοκριτική: Πολιτική για μια Δημιουργική Ελλάδα

Το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη σίγουρα ένα αξιόλογο βιβλίο αλλά όχι αυτό που περίμενα.

Καταρχήν ήμουν και είμαι θετικός προς την πρωθυπουργία Σημίτη. Θεωρώ ότι ήταν η αξιολογότερη διακυβέρνηση που έχω γνωρίσει(αν γεννήθηκες το '84 δεν έχεις και πολλές επιλογές ούτως η άλλως). Αποφάσισα λοιπόν να προσπαθήσω αν μπω στο μυαλό αυτού του ανθρώπου.

Στο μεγαλύτερο μέρος του το βιβλίο δεν αναλύει όπως θα ήθελα τις ανάγκες για μεταρρυθμίσεις προς μια ελεύθερη αγορά αλλά ασχολείται με το που κολλήσανε οι μεταρρυθμίσεις που είχε σκοπό να κάνει.
Κυρίως το βιβλίο ασχολείται με την αντιπολίτευση είτε αυτη προέρχεται απο τη ΝΔ είτε ίσως για πρώτη φορά που μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ σηκώνει το ανάστημα του και ασχολείται με την Λαϊκιστική ρητορεία του ΚΚΕ και τις ανόητες απαιτήσεις βολεμένων συνδικαλιστών και αγροτοπατέρων.

Αλλά η αυτοκριτική είναι ελάχιστη, Ο Κύριος Σημίτης ελάχιστα ασχολείται με το να αναφέρει την αντιπολίτευση που δέχθηκε απο το ίδιο του το κόμμα αλλά και τα δικά του πισωγυρίσματα. Δεν ασχολείται σοβαρά με τα προβλήματα που δημιούργησε η λογιστική του με στόχο να μπούμε στην ΟΝΕ, όχι οτι δεν ήταν χρήσιμο που μπήκαμε στην ζώνη τουΕυρώ και γλιτώσαμε τις τεράστιες υποτιμήσεις που θα δεχόταν η δραχμή μετά το 2000 αλλά η επιμονή δημιούργησε τεράστια προβλήματα για τα οποία ο κύριος Σημίτης ελάχιστα ασχολείται για το πώς θα αντιμετωπιστούν τουλάχιστον στο μέλλον.

Επίσης δεν αφήνει πίσω του καμιά κληρονομιά για το ΠΑΣΟΚ. Δεν δίνει κάποιο στίγμα προς τα που πρέπει να κινηθεί το ΠΑΣΟΚ και ποια ιδεολογία τον έφερε νικήτη αλλά αφήνεται έρμαιο στα πισωγυρίσματα του κύριου Παπανδρέου.

κατακλείδα.
Το βιβλίο ήταν απογοητευτικό. Κατάλαβα οτι ο δεύτερος ποιο αποτελεσματικός Πρωθυπουργός της μεταπολεμικής ελλάδας(μετά τον Καραμανλή τον γηραιό) ήταν χωρίς σοβαρό όραμα. Το όραμα του ξεκινούσε και τελείωνε με την ΟΝΕ και ίσως τους ολυμπιακούς. Βέβαια η σύγκριση με τους άλλους Έλληνες πρωθυπουργούς όπως ο αναποτελεσματικός Μητσοτάκης και ο φοβητσιάρης Καραμανλής Jr. του δίνουν ένα προβάδισμα αλλά δεν αρκεί για να τον κατατάξη στην θέση του Τρικούπη όπως πολλοί θέλουν να τον θυμούνται .